Δισκοπότηρο 1737

Δισκοπότηρο του 1737 (!)

δηλαδή πριν από την ανοικοδόμηση του σημερινού ναού.

Βαφτιστήρια

Μαρμάρινα βαφτιστήρια (;)

Άγιος Αλοίσιος

Μοναχός Ιησουίτης

Πέθανε ενώ ακόμη ήταν δόκιμος από την επιδημία χολέρας

 εξυπηρετώντας τους ασθενείς της Ρώμης.

Η εκκλησία τον ονόμασε προστάτη της νεολαίας

γι' αυτό και υπήρχε η αδερφότητα του Αγίου Αλοϊσίου.

Σχεδόν σε όλες τις καθολικές εκκλησίες της Τήνου

συναντάμε την εικόνα του.

Mater Dollorossa (Παναγία Πονεμένη)

Σκαλιστά Καντήλια

Παλιά κέρματα

Άγια Ροδάρια (μεταλλικά και φιλντισένια)

Εσταυρωμένοι (Γύψος και ξύλο)

Ιερά Λείψανα

Εργαλείο για την κοπή της Όστιας

Δοχεία μεταφοράς για τα "Άγια Λάδια"

π. Κατζηλιέρης Φραγκίσκος

π. Ρόκκος Δελατόλας (Αρχιερατικός επίτροπος)

Επίσκοπος Τήνου Ιωάννης Φιλιππούσης 1947-1958

Τάματα

Άγιος Ιωάννης - προσκυνητάρι

Λάβαρα για λιτανίες (Παναγίας)

Ιερό Άμφιο - Μανδύας (Piviale) για τις νεκρώσιμες ακολουθίες

Στην Οροφή του Ναού

Στην λεπτομέρεια αυτή βλέπουμε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. 

Στο δεξί του χέρι κρατούσε (κρέμονταν) μάλλον ο πολυέλαιος.

Άγιος Ρόκκος

Ο Άγιος Ρόκκος ασθένησε φροντίζοντας λεπρούς 

και η παράδοση λέει πως ένας σκύλος του έφερνε τροφή μέχρι το θάνατό του. 

Γι' αυτό απεικονίζεται πάντα με ένα σκύλο που του προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί.